تلفات در کانکتورهای فیبر نوری
فیبر نوری در همه جای دنیا وجود داشته و مورد استفاده قرار می‌گیرد، از اینترنت خانگی و مخابرات گرفته تا کابل‌های زیر دریایی که قاره‌ها را به هم متصل می‌کند. اکنون میلیاردها نفر در سراسر جهان برای ایجاد ارتباط و دسترسی فوری، مقرون به صرفه و قابل اعتماد به اطلاعات به این شبکه‌های نوری متکی هستند. از آنجایی که فیبر نوری سبک‌تر، کوچکتر و سریع‌تر از سیم مسی و ارزان‌تر از ماهواره است، فیبر نوری انتخاب واضحی برای کمک به آغاز عصر جدید اتصال و داده‌های بزرگ است.
تلفات در کانکتورهای فیبر نوری
بر خلاف سیم مسی، فیبر نوری به ندرت به تقویت کننده نیاز دارد. سیگنال نوری در هسته مرکزی که اطراف آن یک لایه‌ی بازتابنده (Cladding) قرار دارد منتقل می‌شود، با وجود این لایه، امکان ایجاد بازتاب داخلی کامل که پایه‌ی انتقالات نوری است ایجاد می‌شود. با این حال، مهندسان شبکه چه برای نصب شبکه‌های فیبر نوری در خانه، به آنتن، به اتاق سرور یا هر برنامه دیگری، با چالش انواع مختلف تلفات در کانکتورهای فیبر نوری یا تضعیف سیگنال نوری روبرو هستند که با واحد دسی بل اندازه گیری می‌شود.
برای فیبر سینگل مود با کیفیت بالا، تلفات باید حداکثر0.1 دسی بل در کیلومتر باشد. با این حال، غیرممکن است که در تمام طول اتصال، شبکه دچار افت سیگنال نشود. در اینجا برخی از راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید هنگام استفاده از کانکتورهای فیبر نوری، تلفات در کانکتورهای فیبر نوری را کاهش دهید:
بخش انتهایی اتصال را پاک سازی کنید
یک برش ناهموار می‌تواند منجر به یک سیگنال پراکنده شود و همچنین ممکن است ذرات آلوده‌ای را در اطراف لبه‌ها به دام بیندازد. از آنجایی که فیبر نوری به اندازه یک تار مو نازک است، حتی ذرات گرد و غبار موجود در هوا می‌توانند سیگنال‌های نور را پراکنده و جذب کنند. بنابراین لازم است پس از برش فیبر با ابزار برش، انتهای آن را با یک کیت پولیش حرفه‌ای پولیش دهید و با دستمال مرطوب ایزوپروپیل الکلی بدون پرز پاک کنید تا مطمئن شوید که پوست شما هرگز انتهای فرول را لمس نمی‌کند.
شکاف های انتهایی را به حداقل برسانید
در اتصال فیبر نوری، اگر شکافی بین دو فیبر وجود داشته باشد، می‌تواند باعث شود که مخروط نور توسط هوا شکسته شده و در نتیجه باعث تلفات در کانکتورهای فیبر نوری شود. اطمینان حاصل کنید که فیبر ها در یک زاویه شکافته نشده‌اند و اتصال فیبرها بدون هیچ شکافی و در یک ردیف انجام شده است.
فیبرهای هم اندازه را به هم وصل کنید
از آنجایی که چندین نوع مختلف فیبر نوری در بازار موجود است، ممکن است نیاز باشد که دو نوع مختلف را در یک شبکه به یکدیگر متصل کنید. اگر یک فیبر کوچک را به یک فیبر بزرگتر وصل کنید، تلفات ناشی از آن حداقل خواهد بود، اما یک فیبر بزرگ هرگز نباید به یک فیبر کوچکتر متصل شود، زیرا به دلیل تفاوت در اندازه هسته و عددی، شاهد تلفات قابل توجهی خواهیم بود. از این رو ایده‌آل ترین حالت برای اتصال دو فیبر نوری به یکدیگیر، اتصال دو فیبر نوری دقیقا هم سایز هستند.
از خم کردن غیر ضروری خودداری کنید
خم شدن کابل‌های فیبر نوری یکی از دلایل اصلی از تلفات در کانکتورهای فیبر نوری به دلیل شکست نور از طریق روکش است. کابل‌های فیبر نوری می‌توانند به راحتی در حین نصب دچار پیچ خوردگی شوند و هر خم یا سیم پیچ کوچک می‌تواند تا 0.2 دسی بل تلفات ایجاد کند. خمیدگی‌های مسیر را به حداقل برسانید و اگر کابل باید خم یا پیچیده شود، شعاع آن را تا حد امکان بزرگ نگه دارید.
محافظت از اتصالات
اگر قرار است کانکتور فیبر نوری شما به هر طریقی در معرض خاک، آب، اسپری نمک با دمای بالا/پایین یا هر نوع شوک قرار گیرد، ضروری است بهترین راه را برای محافظت از ایمنی اتصال فیبر نوری در نظر بگیرید. این کار را می‌توان با یک جعبه ساخته شده برای محافظت از کانکتور یا با یک محفظه اتصال دهنده ناهموار با کیفیت بالا با مکانیزم قفل ایمن که رابط را از ورود محافظت می‌کند، انجام داد.
منبع: community.element14
