استاندارد های فیبرنوری
فیبرنوری به عنوان یک فناوری کلیدی در شبکههای ارتباطی، با استفاده از تارهای نوری برای انتقال اطلاعات در مسیرهای طولانی استفاده میشود. استفاده از استاندارد های فیبرنوری حائز اهمیت است تا عملکرد بهینه، اطمینان و سازگاری در شبکههای فیبرنوری حاصل شود. استاندارد های فیبرنوری ویژگیهای فنی و عملکردی فیبرهای نوری را تعیین کرده و اطمینان حاصل میکنند که فیبرها با پارامترهای استانداردی مشخص عمل کنند.
استاندارد های فیبرنوری
در این مقاله که توسط متخصصین فنی بانک فیبر نوری و شبکه گردآوری و نگارش شده، به بررسی و توضیح استانداردهای مرتبط با فیبرنوری میپردازیم. این استانداردها نقش مهمی در تعیین ویژگیها و عملکرد فیبرهای نوری برای کاربردهای مختلف دارند. از جمله مواردی که در این مقاله مورد بررسی قرار میگیرد، استفاده از فیبرهای با خمش پذیری بالا، قابلیت استفاده در شبکههای دسترسی نقطه به نقطه و شبکههای آخر مایل و مقاومت در محیطهای خاصی مانند زیرزمینی و زیرآبی است.
به طور کلی، برای کابلهای فیبرنوری و تارهای نوری استاندارد های فیبرنوری مختلفی وجود دارد که ویژگیها و استفادههای مختلفی را پوشش میدهند. در زیر به برخی از استانداردهای مرتبط با کابلهای فیبرنوری و تارهای فیبرنوری اشاره میپردازیم.
استانداردهای فیزیکی و مکانیکی
استاندارد TIA/EIA-568: این استاندارد برای نصب و راهاندازی سیستمهای سیمکشی فیبرنوری استفاده میشود و شامل آموزشها و الزامات مربوط به نصب کابلها، اتصالات و رکهای تجهیزات است.
استاندارد IEC 60794: این استاندارد ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی کابلهای فیبرنوری را شامل میشود. این ویژگیها شامل قطر، وزن، نوع محافظ، مقاومت به کشش، مقاومت به فشار، مقاومت در برابر شرایط محیطی و غیره است.
استاندارد IEC 60793: این استاندارد برای شناسایی و طبقهبندی فیبرهای نوری بر اساس خصوصیات فیزیکی و عملکردی آنها استفاده میشود. این ویژگیها شامل نوع و ضخامت هسته و پوسته فیبرنوری، ضریب شکست و میزان انتقال نور است.
استانداردهای مربوط به انتخاب و کیفیت فیبرهای نوری (استاندارد های عملکردی)
استاندارد ITU-T G.651: این استاندارد ویژگیهای فنی فیبرهای نوری مالتی مد با ضریب انکسار معمولی را تعیین میکند.
استاندارد ITU-T G.652: این استاندارد ویژگیهای عملکردی کابلهای فیبرنوری را شامل میشود. این ویژگیها شامل ضریب انکسار (refractive index)، ضریب توان انتقالی(transmission power factor)، تاخیر گذر(transit delay)، پاسخ فرکانسی(frequency response) و ضریب خمش (bending factor) است.
استاندارد ITU-T G.653: این استاندارد ویژگیهای فنی فیبرهای نوری سینگل مد با ضریب انکسار کاهش یافته را تعیین میکند.
استاندارد G.654: استاندارد G.654 توسط ITU-T (اتحادیه بینالمللی مخابرات- بخش مخابرات) تعیین شده است. این استاندارد ویژگیهای فنی فیبرهای نوری سینگل مد با ضریب انکسار کاهش یافته را تعیین میکند. فیبرهای G.654 برای انتقال دادهها در فواصل بلند و با تلفات کمتر در مسیرهای زیرزمینی و زیرآبی استفاده میشوند. این فیبرها قابلیت مقابله با خمش بالا و کاهش تلفات نوری در مسافتهای طولانی را دارند.
استاندارد ITU-T G.655: این استاندارد برای کابلهای فیبرنوری با خصوصیات خاصی مانند خمش پذیری، تاخیر گذر نور، کاهش انفجار نور و غیره استفاده میشود. دسته کابلهایی که با تار G.655 عرضه میشوند با نام تجاری ( Non-zero dispersion-shifted ) NZ-DSF شناخته میشوند. این استاندارد ویژگیهای فنی فیبرهای نوری سینگل مد با ضریب انکسار غیرخطی را شامل میشود.
استاندارد G.657 A1 : استاندارد G.657 A1 نیز توسط ITU-T تعیین شده است. این استاندارد برای فیبرهای نوری سینگل مود با قابلیت انعطاف پذیری و خمش پذیری بالاتری طراحی شده است. فیبرهای G.657 A1 قابلیت استفاده در شبکههای فیبرنوری از جمله اتصالات داخلی ساختمانها و محیطهای منحصر به فرد را دارند. این فیبرها میتوانند با خمش بالا و شعاع خمش کوچک تری نسبت به فیبرهای استاندارد دیگر کار کنند. به کابلهای فیبرنوری که از تار G.657 A1 استفاده شده است دراپ کیبل میگویند و در FTTX کاربرد دارند.
استاندارد G.657 A2: استاندارد G.657 A2 نیز توسط ITU-T تعیین شده است و برای فیبرهای نوری سینگل مود با قابلیت انعطاف پذیری و خمش پذیری بالا استفاده میشود. این فیبرها به عنوان جایگزینی مناسب برای فیبرهای G.657 A1 در شرایطی که نیاز به خمش و انعطاف پذیری بیشتری دارن استفاده میشود در اصل این تار منعطف تر و دارای خمش پذیری بیشتر نسبت به نوع A1 میباشد.
استاندارد G.657 B : یک استاندارد مربوط به فیبرهای نوری سینگل مود است که توسط ITU-T (اتحادیه بینالمللی مخابرات – بخش مخابرات) تعیین شده است. این استاندارد برای فیبرهای نوری با خمش پذیری بالا و قابلیت استفاده در شبکههای دسترسی نقطه به نقطه (FTTx) طراحی شده است.
در FTTH استانداردهای G.657 A1، G.657 A2 و G.657 B همگی مشخصات فنی و ویژگیهای فیزیکی فیبرهای نوری را تعیین میکنند. این استانداردها برای انتقال دادهها در شبکههای فیبرنوری با استفاده از فیبرهای سینگل مود در شرایط مختلف و برای نیازهای خاص طراحی شدهاند. توجه داشته باشید که هر استاندارد به تناسب محیط کاربرد و نیازهای خاص، ویژگیهای مشخصی را برای فیبرها مشخص میکند.
با انتخاب مناسب بین استانداردهای G.657 A1، G.657 A2 و G.657 B، میتوانید فیبرهای نوری با عملکرد بهینه و سازگار با نیازهای شبکه خود را انتخاب کنید. همچنین، همیشه مهم است با توجه به استانداردهای مورد استفاده در شبکه و تجهیزات مرتبط، مشخصات فیبرها را با دقت بررسی کنید تا بهترین عملکرد و اتصالات مطمئن را در شبکه فیبرنوری خود داشته باشید.
استانداردهای اتصالات و اتصالدهندهها
استاندارد IEC 61753: این استاندارد ویژگیهای عملکردی و تستهای مربوط به اتصال دهندهها و کانکشنهای فیبرنوری را تعیین میکند. این شامل پارامترهایی مانند ضریب انتقال اتصال، اتلاف اتصال، توانایی اتصال مکانیکی و غیره است.
استاندارد IEC 61754: این استاندارد ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی اتصالدهندههای فیبرنوری را مشخص میکند. این شامل نوع و قطر اتصالدهنده، سیستم کانکشن ، نوع و تایپ اتصال و … است.
استانداردهای حفاظتی و محیط
استاندارد IEC 60529: این استاندارد مربوط به درجه حفاظتی IP (International Protection) است و ویژگیهای محافظتی کابلهای فیبرنوری در برابر گرد و غبار، آب و رطوبت را تعیین میکند.
استاندارد IEC 60721: این استاندارد برای تعیین شرایط محیطی مختلف و شرایط دما و رطوبت محیط برای کابلهای فیبرنوری استفاده میشود.
استاندارد های فیبرنوری
اطلاعات فوق صرفا برخی از استاندارد های فیبرنوری و تارهای فیبرنوری هستند و برای هر نوع کابل و تار ممکن است استانداردهای دیگری نیز مورد نیاز باشند. مطالعه و رعایت استانداردهای مربوطه در طراحی، تولید و استفاده از کابلهای فیبرنوری و تارهای فیبرنوری بسیار حائز اهمیت است. ما در بانک فیبرنوری و شبکه تمام تلاش خود را در راستای نگارش و گرداوری مهم ترین استانداردها و کاربردیترین آنها انجام دادهایم اما همانطور که ذکر شد اطلاعات فوق صرفا برخی از استانداردهای مرتبط با کابلهای فیبرنوری و تارهای فیبرنوری هستند و خوشحال میشویم اگر موردی ذکر نشده برای ما در نظرات بنویسید.