مقایسه کابل فیبر نوری لوزتیوب با کابل فیبر نوری تاید بافر
همانطور که می‌دانید، یک کابل فیبر نوری شامل چندین تار فیبرنوری است که با ساختارهای متفاوتی برای کاربردها و میزان کشش و استحکام متفاوتی کنار هم قرار گرفته اند. تارهای فیبرنوری در چندین مرحله پوشانده و محافظت می‌شوند که اولین مرحله آن قرارگیری در لوزتیوب یا تایدبافر است که هریک تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. از این رو کابل‌هایی که با این ساختارها ساخته می‌شوند را در درو دسته جداگانه کابل‌های لوزتیوب و کابل‌های تاید بافر دسته بندی می‌کنند.
لوزتیوب ۲۵۰ میکرومتر و تاید بافر 900 میکرومتر دو روش حفاظتی متفاوت برای فیبرهای نوری هستند. لازم به ذکر است که تار فیبرنوری هر دو این کابل‌ها یکسان است و از ویژگی‌های یکسانی برخوردارند. تفاوت‌های این دو روش در روکش‌های قرارگرفته در اطراف تار فیبرنوری‌شان است، که این مسئله باعث ایجاد تفاوت‌های زیادی بین این کابل‌های ساخته شده با این دو روش گردیده است. این تفاوت‌ها در ساختار کابل، ویژگی‌های آن، مزایا و معایب و محل کاربرد آنها مشهود است. در این مقاله به مقایسه کابل‌های لوزتیوب با تاید بافر می‌پردازیم. برای درک بهتر تفاوت لوزتیوب و تاید بافر بهتر است ابتدا درمورد چیستی این عبارت‌ها صحبت کنیم.
لوزتیوب چیست؟
لوزتیوب (Loose Tube) در واقع لوله‌های باریکی هستند که یک یا چند تار فیبرنوری (کور) درون آنها قرار می‌گیرد، عموما در کابل‌ها ۴ تا ۱۲ فیبر درون لوزتیوب قرار می‌گیرد. فیبرنوری مورد استفاده در لوزتیوب تار فیبرنوری به قطر 250um یا همان فیبر خام 250 میکرومتری است که شامل هسته یا کور فیبر نوری، پوشش یا کلدینگ 125um و روکش یا کوتینگ 250um (پلاستیک نرم) است. تارهای فیبرنوری به صورت مارپیچ درون لوله‌های نیمه سخت لوزتیوب قرار می‌گیرند، این کار باعث می‌شود فیبرها آزادانه درون لوزتیوب قراربگیرند و کشش زیادی را متحمل نشوند. درون لوز تیوب و بین فیبرها ژل پرکننده قرار می‌گیرد که وظیفه آن جذب رطوبت و جلوگیری از رسیدن رطوبت به فیبرها است. البته امروزه به جای پر کردن لوز تیوب با ژله، از نوار جاذب رطوبت استفاده می‌کنند. نوار جاذب رطوبت به مراتب برتری‌هایی نسبت به ژله دارد، اولین برتری آن خشک و تمیز بودن نوار است که برخلاف ژله هنگام بریدن کابل به بیرون نمی‌ریزد و محیط کار مطلوب‌تری را رقم می‌زند. علاوه بر این، ژله بعد از گذر زمان دچار تغییرات شیمیایی شده و باعث ایجاد گازهای نامناسب و مضر برای فیبر می‌گردد، اما نوار جاذب رطوبت هیچ یک از این مشکلات را ندارد و به صورت یک لایه نوار نازک و خشک است که به محض وارد شدن آب آن را به خود جذب می‌کند و مانع پیشروی بیشتر آب می‌شود.
تاید بافر چیست؟
در مقایسه با لوزتیوب، در تاید بافر یک لایه پلاستیک سخت را برای محافظت بر روی رشته‌های 250um اضافه می‌کنند. یک فیبر نوری تاید بافر 900um شامل یک کور فیبر نوری و روکش 125um است، اما دارای پوشش 250um با پلاستیک نرم و تاید بافر (tight buffer) 900um با پلاستیک سخت است. پوشش دو لایه – آکریلات پلاستیکی و ضدآب به محافظت از فیبر در برابر رطوبت کمک می‌کند. این لایه‌ها کاملا به فیبر چسبیده‌اند و همین باعث محافظت بیشتر از فیبر می‌شود، به طوری که نمی‌توان تار فیبر را به راحتی از روکش تاید بافر جدا کرد و فقط تا ۱۰ – ۲۰ سانت امکان لخت کردن تار فیبرنوری وجود دارد.
برای مقایسه جامع‌تر لوزتیوب با تاید بافر نظر شما را به جدول زیر جلب می‌کنیم:
| — | کابل فیبر نوری لوزتیوب 250um | کابل فیبر نوری تاید بافر 900um |
| کور | 9um, SMF; 50um or 62.5um, MMF | 9um, SMF; 50um or 62.5um, MMF |
| cladding | 125um | 125um |
| پوشش | پلاستیک نرم: 250um | پلاستیک نرم: 250um |
| تاید بافر | / | پلاستیک سخت: 900um |
مقایسه کابل فیبرنوری لوزتیوب و تاید بافر
همانطور که بالاتر اشاره شد، لوزتیوب و تاید بافر دو روش متفاوت برای ساخت کابل‌های فیبرنوری هستند. در اینجا ساختار کابل مربوط به هر روش را باهم بررسی خواهیم کرد.
کابل فیبرنوری لوزتیوب
در ساخت کابل‌های لوزتیوب، از لوزتیوب‌های حاوی فیبر که با ساختارهای مختلفی کنار هم قرار گرفته‌اند استفاده می‌شود، در برخی کابل‌ها برای حفظ ساختار کابل از تعدادی لوزتیوب بدون فیبر و حاوی ماده‌ی پر کننده یا فیلر استفاده می‌شود. کابل‌های فیبرنوری لوزتیوب ساختارهای متفاوتی دارند که در شکل زیر نمونه‌هایی از آنها نشان داده شده‌اند:
هفت عنصر در یک کابل لوزتیوب وجود دارد که هریک با توجه به ویژگی خاص خود نقش مهمی را در کابل فیبر نوری ایفا می‌کنند، این عناصر عبارتند از:
1. فیبرنوری 250 میکرون (داخل لوزتیوب)
2. ژل یا نوار جاذب رطوبت موجود در هر لوزتیوب برای جلوگیری از ورود رطوبت و آب و محافظت از فیبرهای 250 میکرون داخل لوزتیوب
3. یک یا چند لوزتیوب حاوی فیبرهای 250 میکرون، و یا لوزتیوب بدون فیبرنوری و دارای فیلر.
4. عنصر مقاوم مرکزی که در مرکز کابل قرار دارد و لوزتیوب ها در اطراف آن قرار می‌گیرند. (در برخی کابل‌ها عنصر مقاوم مرکزی وجود ندارد و فقط یک لوزتیوب در مرکز کابل قرار دارد.)
5. نخ آرامید به عنوان عنصر اصلی مقاومت در برابر کشش.
6. Ripcord (برای برداشتن راحت ژاکت بیرونی).
7. ژاکت بیرونی (ماده متداول پلی اتیلن است).
عموما کابل‌های لوزتیوب دارای 12، 24 یا 48 تار فیبرنوری هستند. اما می‌توان کابل‌هایی با 6 تا 244 رشته فیبرنوری نیز داشت. از آنجا که در لوز تیوب، فیبر مانند تایدبافر به روکش نچسبیده است، می‌توان کابل را بدون خم شدن یا شکستن کشید. با توجه به مواد مختلف یا فناوری ساخت برای کاربردهای مختلف، انواع مختلفی از کابل های فیبر نوری لوزتیوب وجود دارد.
کابل فیبرنوری تاید بافر
در ساخت کابل تایدبافر از فیبرنوری تاید بافر 900μm استفاده می‌شود. کور فیبر توسط پوشش دو لایه محافظت می‌شود که اولی پلاستیک نرم و دومی اکریلات ضد آب است. در تاید بافر، کور کابل هرگز در معرض آسیب و شکستگی قرار نمی‌گیرد، برخلاف کابل لوزتیوب که فیبرنوری در آن آزاد است و می‌تواند درصد کمی آسیب‌پذیری برای کور داشته باشد. تعداد فیبر برای کابل فیبر تایدبافر از 1 تا 144 تار متغیر است، اما به طور کلی کابل‌های دارای 2، 6، 12، 24 تار، بیشترین استفاده را دارند. دو ساختار مختلف برای ساخت کابل فیبرنوری تایدبافر وجود دارد که در شکل زیر مشخص است. در یک حالت، چند فیبر تاید بافر کنارهم قرار می‌گیرند و دور آنها نخ آرامید (جهت افزایش مقاومت کششی) و سپس ژاکت بیرونی قرار می‌گیرد. در حالت دیگر، فیبرهای تاید بافر در دسته‌های ۶ یا ۱۲ تایی به همراه نخ آرامید درون یک ژاکت داخلی قرار می‌گیرند، و مطابق شکل سمت راست ۶ یا ۸ یا ۱۲ دسته دور یک عنصر مقاوم مرکزی (FRP) قرار می‌گیرند و در نهایت همگی با یک ژاکت بیرونی پوشیده می‌شوند. مشخصا استحکام، مقاومت و انعطاف پذیری این دو نوع کابل با یکدیگر متفاوت است و با توجه به محل کاربرد می‌توان هرکدام از این دو نوع ساختار را انتخاب کرد.
موارد استفاده از کابل‌های لوزتیوب و تاید بافر
کابل فیبرنوری لوزتیوب مناسب محیط‌های Outdoor
کابل فیبر نوری لوزتیوب 250um برای فضای بیرونی (Outdoor) گزینه مناسبی است. این کابل‌ها برای مصارف بیرونی و محیط‌های با شرایط نامساعد آب و هوایی بسیار مناسب و پرکاربردند. زیرا کابل فیبر نوری لوزتیوب دارای مقاومت کششی بالاتری نسبت به یک تایدبافر است، که این مسئله کابل لوزتیوب را به گزینه مناسبی برای محیط‌هایی با تغییرات دمایی زیاد و یا مرطوب تبدیل می‌کند، زیرا تا حد امکان فشار و رطوبت به تار فیبر منتقل نمی‌شود. با این حال، فشار زیاد روی کابل فیبر نوری باعث می‌شود که فیبرها از ژل‌پرکننده کابل بیرون بزنند. البته امروزه بیشتر از کابل‌های خشک با نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود و مشکلات ناشی از وجود ژل مرتفع شده است. در اینجا دلایلی برای مناسب بودن کابل‌های لوزتیوب برای کاربردهای بیرونی مطرح می‌شود:
مقاومت در برابر آب – با استفاده از ژل یا نوار جاذب رطوبت در لوله لوزتیوب‌ها، کابل‌ها می‌توانند حداکثر محافظت را در برابر نفوذ رطوبت و آب داشته باشند.
مقاومت در برابر اشعه ماورا بنفش – ژاکت بیرونی شامل کربن سیاه است، که محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش را برای کاربردهایی که در معرض تابش مستقیم نور خورشید هستند، فراهم می‌کند.
مقاومت مکانیکی – علاوه بر موارد گفته شده، برای ایجاد مقاومت بیشتر می توان یک لایه آرمور نیز ایجاد کرد.
صرفه‌جویی در فضای داکت – به دلیل ساختار کابل، کابل‌های لوزتیوب تقریباً نصف کابل‌های تاید بافر هستند؛ به طوری که فضای داکت کمتری را نسبت به کابل‌های تاید بافر اشغال خواهند کرد. این مسئله به ویژه در کابل‌هایی با تعداد فیبرهای بالاتر مورد توجه است، زیرا که به طور کلی هزینه نصب را کاهش می‌دهد.
کابل فیبرنوری تایدبافر مناسب استفاده Indoor/Outdoor
کابل فیبر نوری تایدبافر 900um، برای کاربردهای داخلی مناسب است. این فیبر با ساختار محکم تری که نسبت به لوزتیوب دارد، برای اتصالات LAN / WAN در مسافت‌های متوسط، یا ارتباطات داخلی در مسافت‌های طولانی یا حتی دفن مستقیم زیرخاک مناسب است. دلایل زیر نشان می‌دهد که چرا کابل‌های فیبر نوری تاید بافر برای محیط های داخلی مناسب هستند.
انعطاف پذیری – در برخی مدل‌ها نیازی به عنصر مقاوم مرکزی نیست و همین امر باعث انعطاف پذیری بیشتر کابل می‌شود. علاوه بر این، کابل های تاید بافر را می‌توان بدون نگرانی از احتمال جابجایی فیبرها درون کابل، در مسیرهایی با خم‌های متعدد یا مسیرهای عمودی استفاده کرد.
اتصال جوش آسان – روکش 900um استفاده شده در تاید بافر کار با کورهای فیبر را را آسان‌تر می‌کند، درحالیکه فیبرهای 250um مورد استفاده در لوزتیوب‌ها شکننده‌تر هستند.
بین کابل فیبر نوری لوزتیوب و کابل فیبر نوری تاید بافر کدام‌یک را انتخاب کنیم؟
در مقایسه لوزتیوب با تاید بافر باید بدانید که به دلیل ویژگی‌های مختلف هریک در شرایط مختلف می‌توان از آنها استفاده کرد. حال این شرایط چه هستند؟ در ذیل به ویژگی‌های هریک اشاره می‌کنیم:
کابل فیبر نوری لوزتیوب 250um
- تراکم بالا
- انعطاف‌پذیری کم و مقاومت کششی بالا
- مقاومت نیروهای مکانیکی
- محافظت در برابر اشعه فرا بنفش
- مقاومت در برابر حرارت
- مقاومت بالا در برابر رطوبت و آب
کابل فیبر نوری تاید بافر 900um
- انعطاف پذیری بالا
- مقاومت کششی متوسط
- عملکرد مکانیکی و دمایی خوب
- مقاومت مناسب در برابر رطوبت و آب
- سهولت در عملکرد
نتیجه گیری نهایی
پس از پی بردن به تفاوت ساختاری لوزتیوب با تاید بافر، استفاده از این دو نوع کابل فیبر نوری براساس تمایزات آنها است. به همین دلیل پیشنهاد می‌شود قبل از نصب مطمئن شوید که کدام‌یک از کابل‌ها برای اجرا در پروژه شما مناسب‌ترند. سپس با کمک بانک فیبر نوری محصول مورد نظر خود را بیابید. البته همواره می‌توانید از راهنمایی مشاوران ما استفاده کنید.
