تفاوت تار فیبرنوی G652 و G657 و G655
بانک فیبرنوری بزرگترین و مجهزترین فروشگاه تامین کننده فیبرنوری و تجهیزات شبکه می‌باشد، همچنین تخصصی ترین و بزرگترین مرجع مقالات تخصصی فیبرنوری و تجهیزات فیبرنوری و تجهیزات شبکه سایت بانک فیبرنوری است. جهت بررسی تخصصی‌تر و دقیق‌تر تارهای فیبرنوری سینگل مود، در این مقاله به معرفی انواع تار فیبرنوری یا به اصطلاح کور فیبرنوری استفاده شده در کابل های فیبرنوری و تفاوت تار G652 ، G655 و تار G657 میپردازیم.
فیبرنوی سینگل مود
در مقاله‌ی فیبرنوری سینگل‌مود، به طور مفصل در مورد ساختار قیزیکی فییر سینگل مود و ویژگی‌های آن صحبت کردیم. همانطور که در این مقاله گفتیم، فیبرهای سینگل مود نسل‌های مختلفی دارند که در مقاله‌ی پیش رو قصد داریم انواع تجاری فیبرهای سینگل مود را معرفی کرده و کاربرد هریک را بیان کنیم. به طور کلی کابل‌های فیبرنوری سینگل مود توسط دو سازمان IEC 60793-2-50 و ITU دسته‌بندی می‌شوند. ما به بررسی دسته بندی کابل های سینگل مود تحت دسته بندی ITU که عمومیت بیشتری دارد میپردازیم.
اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU)
ITU مخفف عبارت International Telecommunication Union، اتحادیه‌ی بین المللی مخابرات و ارتباطات است.
کابل‌های فیبرنوری سینگل مود توسط استاندارد ITU-T طبقه بندی می‌شوند. ITU به سه زیر مجموعه‌ی R، T و D تقسیم می‌شود.
| اتحادیه بین المللی ارتباطات | ITU: International Telecommunication Union | ||||||||
| بخش ارتباطات رادیویی | ITU-R : Radiocommunication Sector | ||||||||
| بخش استاندارد ارتباطات از راه دور | ITU-T: Telecommunication Standardization Sector | ||||||||
| بخش توسعه ارتباطات | ITU-D: Telecommunication Development Sector |
مورد دسته بندی کابل های سینگل مود در ITU به بخش ITU-T مربوط می‌شود که این استاندارد برای نوع تارهای استفاده شده در کابل های سینگل مود از کدینگ G.65x استفاده می‌کند. به این روال که نوع تارها باتوجه به مقدار X تغییر می‌کند. البته مقدار ۱ برای x، یعنی G651 مربوط به فیبرهای مالتی‌مود می‌باشد.
دسته بندی تارهای فیبرنوری سینگل مود
- ITU-T G.652
- ITU-T G.653
- ITU-T G.654
- ITU-T G.655
- ITU-T G.656
- ITU-T G.657
تفاوت تار G652 و تار G657
تار ITU-T G652 :
تار G652 از عمومی ترین تارهای مورد استفاده در فیبرهای سینگل مود است. این دسته از فیبرها در 4 کلاس A،B،C،D ارائه شده اند. این فیبرها را با نام Non-Dispersion -Shifted Fiber (NDSF) به معنای پاشندگی انتقال نیافته نیز می‌شناسند. دلیل این نام گذاری این است که مشخصات پاشندگی این فیبرها را تغییر نداده‌اند و ویژگی‌هایشان در واقع همان ویژگی‌های اولیه‌ی فیبر اصلی است. تمام کلاس‌های فیبر G652 برای کار در طول موج ۱۳۱۰ تا ۱۵۵۰ نانومتر مناسب‌اند.
کلاس A فیبرهای G652، اولین نسل فیبرهای تولید شده هستند که برای کار در طول موج ۱۳۱۰ تا ۱۵۵۰ نانومتر مناسب‌اند. پاشندگی رنگی این فیبرها در طول موج ۱۳۱۰ نانومتر حدود ۲ پیکوثانیه و در ۱۵۵۰ نانومتر حدود ۱۸پیکوثانیه است. لذا در طول موج ۱۳۱۰ نانومتر عملکرد خوبی دارند، اما در طول موج ۱۵۵۰ نانومتر پاشندگی بالاست. طول موج ۱۵۵۰ نانومتر جایی است که در آن تلفات ۰.۲ دی بی است (نصف میزان تلفات در ۱۳۱۰ نانومتر)
فیبرهای G652 A همچنین دارای PMD (Polarization Mode Dispersion) بالایی نیز بودند. بنابراین کلاس B این فیبرها ارائه شدند که PMD پایین‌تری داشتند. همانطور که در نمودار بالا مشخص است، در برخی طول‌موج‌ها به علت جذب آب توسط فیبر، تلفات فیبر به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد. کلاس C این فیبرها طوری طراحی شدند که تلفات بالای ناشی از جذب آب را خنثی کنند.
کلاس‌های B و C فیبرهای G652 مورد استقبال خوبی قرار نگرفتند. اما فیبرهای G652 D که دارای هردو ویژگی PMD کاهش یافته و LWP) LOW WATER PEAK) هستند توانستند جایگاه خود را در صنعت مخابرات پیدا کنند و امروزه نیز برای اکثر کاربردهای مخابراتی از این نوع فیبرها استفاده می شود. صنعت فیبر نوری استانداردهایی را برای عملکرد water-peak ، در آخرین استانداردهای فیبرهای سینگل مود یعنی ITU-T G.652D تعریف و تعیین کرده است. این استانداردها مستلزم این است که میزان تضعیف water-peak در طول موج 1383 نانومتر (after hydrogen) باید حتما برابر یا کمتر از مقدارش در طول موج 1310 نانومتر باشد.
در جدول زیر مقایسه‌ای بین انواع کلاس‌های فیبر G652 انجام شده است.
|
Specification |
G.652.A |
G.652.B |
G.652.C |
G.652.D |
|
(Attenuation(dB/km |
Less than 0.5 / 0.4 at 1310 / 1550nm |
Less than 0.4 / 0.35 / 0.4 at 1310 / 1550 / 1625nm |
Less than 0.4 from 1310 to 1625nm, less than 0.3 at 1550nm and at 1383nm, it must be less than that specified at 1310nm, after hydrogen aging. |
|
| Macrobending loss تلفات |
Less than 0.5 dB at 1550 nm. |
Less than 0.5 dB at 1625 nm. |
||
|
PMD |
Less than 0.5 ps/sqrt(km) |
Less than 0.2 ps/sqrt(km |
Less than 0.5 ps/sqrt(km |
(Less than 0.2 ps/sqrt(km |
| Nominal MFD, min |
8.6 µm |
|||
| Nominal MFD, max |
9.5 µm |
|||
تار ITU-T G653 :
فیبرهای G653 نام تجاری فیبرهای dispersion Shifted Fiber (DSF) است. همانطور که از نامشان مشخص است پراکندگی این فیبرها انتقال یافته است، این انتقال طوری است که پاشندگی در طول موج ۱۵۵۰ کاهش یافته است. همانطور که بالاتر اشاره کردیم، تلفات در این طول موج پایینتر است. بنابراین لزوم کاهش پراکندگی برای فیبر سینگل مود حس میشد. طراحان فیبر توانستند با تغییر شاخصها و کم کردن شعاع هسته، طول موجی که در آن پراکندگی صفر است (λ0) را از 1310nm به 1550nm تغییر و حرکت دهند.
نمودار پراکندگی برحسب طول موج فیبرهای مختلف در شکل زیر آورده شده است. همانطور که مشخص است در طول موج 1550 کمترین پراکندگی رنگی و کمترین افت را داراست.
فیبرهای G653 با وجود داشتن تلفات و پراکندگی کم، دارای اثرات غیرخظی بالایی بودند. بنابراین مورد استفاده زیادی قرار نگرفتند.
تار ITU-T G.654:
تار فیبرنوری G654 دارای هسته‌ای با اندازه‌ای بزرگ از سیلیس خالص است که قادر است عملکردی بسیار مناسب در طول موح 1550 نانومتر با تضعیف بسیار کم در مسافت‌های طولانی باشد.
فیبر G654 اصطلاحا Cut-off Shifted Fiber است، یعنی کات آف فیبر از ۱۲۶۰ نانومتر به ۱۲۹۰ نانومتر تغییر کرده‌است تا تضعیف به ۰.۱۶ دی‌بی/کیلومتر کاهش یابد.
این نوع تار انتقال دهنده سطوح توان بالا بین 1500 نانومتر و 1600 نانومتر است که به طور عمده برای مسافت‌های طولانی زیر دریا و اقیانوس طراحی و استفاده می‌شود.
تار ITU-T G.655 :
G.655 را به عنوان (NZDSF) Non-Zero Shifted Fiber می‌شناسند. در مقاله‌ی فیبر NZ چیست به صورت کامل و جامع به فیبرهای NZ DSF پرداختیم و نحوه‌ی عملکرد آنها را تشریح کردیم. تار G655 را فیبر با پاشندگی انتقال و شیفت یافته غیر صفر می‌نامند. هسته‌ی G655 از هسته‌های تار G653 بزرگتر است. در طول موج 1530 تا 1560 پاشندگی این فیبر بسیار کم و کنترل شده است. فیبرNZDSF می‌تواند باحرکت دادن طول موجی که در آن پاشندگی صفر است در خارج از طول موج 1550 نانومتر ، ترکیب چهار موج و اثرات غیرخطی دیگر را بی اثر کند.
همانطور که در مقاله‌ی NZDSF به آن اشاره کرده بودیم دو نوع از NZDSF، شناخته شده به عنوان (-NZDSF(D و (+NZDSF(D وجود دارد که هر یک دارای یک شیب مثبت و منفی بر حسب طول موج دارند. G.655 انتقال در مسافت های طولانی در سیستم DWDM را ساپورت می‌کند.تفاوتار G652 و تار G657
تار ITU-T G.656 :
تارهای G.656 فیبرهایی با پاشندگی متوسط (MDF) هستند. این فیبر برای مسافت‌های طولانی که درمحدوده 1460 نانومتر و 1625 نانومتر قرار دارند کار می‌کند. این نوع فیبر می تواند سیستم مخصوص مسافت‌های طولانی که با استفاده از انتقال CWDM و DWDM در محدوده طول موج مشخص انجام می‌شود را پشتیبانی کرده و در عین حال، اجازه می‌دهد تا CWDM در مناطق شهری آسان‌تر استقرار یابد و افزایش ظرفیت فیبر در سیستم‌های DWDM به راحتی انجام شود.
تار ITU-T G.657:
تار G.657 در طراحی با تارفیبر G.652 تفاوتی ندارد اما تفاوت فاحشی که می‌توان از آن نام برد این است که تار G657 نسبت به خم دارای عملکرد بهتری است. این امر اجازه می‌دهد تا بتوان فیبرها را بدون تأثیر بر عملکرد آنها خم کرد. این کار از طریق یک شیلد و سپرنوری که منعکس کننده نور منحرف شده به داخل هسته است و از تضعیف و اتلاف نور در روکش کلدینگ جلوگیری می‌کند انجام می‌شود.
در واقع، کنترل شعاع خم در زمینه‌هایی مانند کاربردهای FTTH سخت است. G.657 آخرین استاندارد برای کاربردهای FTTH است و همراه با G.652 اغلب در آخرین بخش‌های شبکه‌های فیبر نوری استفاده می‌شود. تار فیبرنوری G.657 به علت تحمل خمش بالا، عموما در دراپ کیبل‌ها و پچ کوردها کاربرد دارد.
عکس زیر نشان‌دهنده‌ی میزان خمش مورد تحمل فیبرهای مختلف است.
اطلاعان فوق توسط متخصصین فنی بانک فیبرنوری وشبکه تدوین و ترجمه شده است و استفاده از مطالب فوق بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد. برای دریافت اطلاعات فوق از سایت wbnetworks استفاده شده است.
