ژاکت کابل فیبر نوری
کابل فیبر نوری از هسته داخلی، روکش، پوشش، عنصر مقاوم، و ژاکت خارجی کابل یا در واقع همان روکش نهایی ساخته شده است. از آنجا که فیبر بدون روکش به راحتی شکسته می‌شود، ژاکت کابل فیبر نوری برای محافظت از فیبرهای موجود در داخل کابل مورد نیاز است. این ژاکت برای حفاظت کابل دربرابر رطوبت، تغییرات مکانیکی، شیمیایی و حرارتی و حتی برخی اوقات در برابر حملات جوندگان گزینه مناسبی است.
ژاکت کابل فیبر نوری
ژاکت کابل فیبر نوری، لایه‌ی آخری‌ست که روی کابل قرار می‌گیرد و باتوجه به محیط استفاده کابل می‌تواند از مواد مختلفی ساخته می‌شود، در ادامه به بررسی انواع مواد مورد استفاده به عنوان ژاکت فیبرنوری می‌پردازیم.
به طور کلی در دسته بندی ژاکت ها دو نوع محیط برای استفاده کابل‌ها در نظر می گیرند: محیط‌های داخل ساختمان یا Indoor و محیط‌های بیرون ساختمان یا Outdoor. طبیعتا روکش‌هایی که در محیط‌های outdoor استفاده می‌شوند باید استحکام و مقاومت بالاتری داشته باشند تا بتوانند در محیط‌های با شرایط نامساعد تاب بیاورند و از فیبرها محافظت لازم را انجام دهند.
مواد مورد استفاده در ژاکت کابل فیبر نوری Indoor:
همانطورکه بالاتر اشاره شد، روکش‌های مورد استفاده در کابل‌های داخل ساختمانی نیاز به مقاومت و سختی بالایی ندارند، اما ویژگی‌ای که تمام روکش‌های مورد استفاده رد کابل‌های داخلی باید دارا باشند خاصیت بازدارنگی آتش یا همان Flame Retardancy است.
بازدارنده آتش یا Flame Retardant بودن به این معنی‌ست که در هنگام آتش‌سوزی قابلیت خود اطفائی دارند، و در صورت ازبین رفتن شعله، آتش را ادامه نمی‌دهند. این ویژگی به این دلیل است که این مواد درصد اکسیژن بالایی را برای سوختن نیاز دارند و اگر شعله از بین رود، اکسیژن مورد نیاز خود برای سوختن را نمی‌توانند از هوا تهیه کنند و خاموش می‌شوند. دو ماده با خاصیت خود اطفائی مورد استفاده در روکش کابل‌های داخل ساختمانی، PVC و LSZH هستند.
PVC (پلی وینیل کلراید):
PVC ماده‌ای ارزان قیمت، انعطاف پذیر، و نسبتاً مقاومی در برابر شرایط محیطی است. این ماده خاصیت خود اطفائی دارد اما مشکلی که دارد این است که در هنگام احتراق ایجاد دود و مواد سمی می‌کند و از نظر استانداردهای ایمنی مشکل‌ساز می‌شود.
LSZH (هالوژن صفر با دود کم یا Low-Smoke Zero-Halogene):
این ماده تمام ویژگی‌های موثر PVC را داراست، با این تفاوت که هنگام سوختن دود خیلی کمی تولید می کند و مواد هالوژنه و سمی هم آزاد نمی کند. این عامل LSZH را به ماده‌ی مطلوبی برای استفاده به عنوان روکش کابل‌های داخل ساختمانی تبدیل کرده است. البته ماده LSZH نسبت به PVC ماده‌ی گران‌تری است اما امروزه تقریبا در تمامی کابل‌های داخل ساختمانی از این ماده استفاده می‌شود.
مواد مورد استفاده در ژاکت کابل فیبر نوری Outdoor:
PE (پلی‌اتیلن):
تقریبا تمام کابل‌های Outdoor روکشی از جنس پلی اتیلن دارند. پلی اتیلن ماده‌ای پلاستیکی با مقاومت و استحکام بالا در برابر شرایط نامطلوب محیطی است. با اضافه کردن 2.5٪ دوده سیاه یا Carbon Black به پلی اتیلن می‌توان خاصیت مقاومت در برابر نور خورشید را نیز در آن ایجاد کرد. این خاصیت هنگام استفاده کابل در محیط‌های بیرونی یا محیط‌های در معرض روشنایی خورشید اهمیت اساسی دارد، زیرا در غیر اینصورت به مرور زمان روکش بر اثر نورخورشید از بین می‌رود یا دفرمه می‌شود.
پلی اتیلن دارای سه نوع مختلف نرم، متوسط و سخت است که به ترتیب با نام های LDPE (Low Density Polyethylene) ،
(MDPE (Medium Density Polyethylene و (HDPE (High Density Polyethylene شناخته می‌شوند.
LDPE یا پلی اتیلن نرم همانطور که از نامش پیداست ماده‌ی نرمی است و استحکام بالایی در برابر کشش و سایر شریط محیطی ندارد، از این ماده فقط به عنوان ژاکت داخلی در کابل‌های دو ژاکته استفاده می‌شود.
MDPE یا پلی اتیلن با چگالی متوسط نیز سختی متوسطی دارد و در برخی کشور‌ها به جای استفاده از LDPE به عنوان روکش داخلی از این ماده استفاده می‌کنند.
HDPE یا پلی اتیلن با چگالی بالا، ماده‌ای با سختی بالا است که به عنوان روکش بیرونی یا outer jacket در تمام کابل‌های Outdoor استفاده می‌شود.
PolyAmid Nylon12:
هیچ یک از مواد بالا، برای استفاده در مناطق نفتی مناسب نیستند، زیرا این محیط ها دارای ترکیبات آلیفاتیک و آروماتیک هستند که خورنده پلیمرها هستند و بعد از مدتی باعث از بین رفتن و یا تغییر شکل آن‌ها می‌شوند، لذا در این محیط‌ها باید از ماده‌ای مقاوم در برابر این ترکیبات استفاده کرد. در ایران به علت در دسترس نبودن Nylon12 از OPVC ها به عنوان ماده جایگزین استفاده می‌شود.
کد رنگ ژاکت کابل فیبر نوری
طبق استاندارد EIA / TIA-598، کدهای رنگ ژاکت برای فیبرهای SMF و MMF و کابل‌های Indoor و Outdoor متفاوت است. برای فیبرهای داخل ساختمانی ژاکت فیبر نوری سینگل مود، به طور معمول زرد است. در حالی که برای کابل فیبرنوری مالتی مود، رنگ ژاکت می‌تواند نارنجی (کابل OM1 و OM2)، آبی (کابل OM3)، بنفش (کابل OM4) و سبز (کابل OM5) باشد. رنگ تمام کابل‌های بیرونی باید سیاه رنگ باشد.
ژاکت فیبرنوری
در این مقاله، به توضیح و بررسی روکش نهایی کابل فیبرنوری که به آن ژاکت فیبرنوری گفته می شود پرداختیم. جنس های مختلف ژاکت را باتوجه به محل کاربرد و ویژگی آن‌ها بررسی کردیم و استاندارد رنگی ژاکت فیبرنوری را که نمایانگر نوع کابل فیبرنوری است بیان کردیم. امیدواریم این مقاله برای آشنایی و شناخت بهتر کابل‌هخای فیبرنوری برای شما مفید بوده باشد. اگر در مورد ژاکت فیبرنوری سوال یا نظری دارید خوشحال می‌شویم با ما به اشتراک بگذارید.
خسته نباشین.من برای اینترنت فیبر نوری با مخابرات تماس گرفتم گفتن که منطقه شما هنوز پشتیبانی نمیشه. غیر از مخابرات شرکت های دیگه ای هستن که این کارو انجام بدن؟
با عرض سلام خدمت شما همراه عزیز بانک فیبر نوری و شبکه. این امکان صرفا در اختیار مخابرات می‌باشد. و کابل کشی در منطقه به عهده مخابرات می‌باشد.