کابل فیبر نوری HDMI
با کابل HDMI تقریبا همه ما آشنا هستیم و میدانیم که برای اتصالات مختلفی مانند اتصال لپتاپ به کامپیوتر یا لپتاپ به تلویزیون و ویدیو پروژکتور نیازمند چنین کابلی هستیم. این نوع کابل نوعی خروجی تصویری- صوتی در اختیارمان قرار میدهد. اما امروز میخواهیم درباره کابل HDMI فیبرنوری صحبت کنیم و ویژگیها و تمایزات آن با کابل HDMI معمولی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم. با ما همراه باشید…
کابل فیبر نوری HDMI چیست؟
کابل HDMI که مخفف عبارت High-Definition Multimedia Interface به معنای رابط چند رسانهای با کیفیت بالا است، عموما از جنس مسی هستند. نقطه ضعف اصلی HDMI معمولی، محدودیت مسافت است. HDMIهای قدیمی حداکثر تا 20متر را پوشش میدهند، اگرچه بسته به تجهیزات مورد استفاده، کیفیت کابلها و عوامل مشابه، حتی در مسافت ۱۵ متری نیز ممکن است مسائلی پیش بیاید. اما جدیدا نوع دیگری از این کابلها با نام کابل فیبر نوری HDMI تولید شده که برتریهایی را نسبت به کابل HDMI قدیمی دارند. کابلهای فیبر نوری HDMI یک گزینه جدید و برتر برای اتصال دستگاهها از طریق HDMI است. با استفاده از فناوری فیبر نوری به جای مس، توانایی کابلهای فیبر نوری HDMI بسیار فراتر از حد کابلهای استاندارد HDMI میرود.
کابل HDMI سنتی با سیم مسی نازکتر از سیمهای استفاده شده در کابل مسی معمول، ساخته میشود. همانطور که بالاتر اشاره شد نقطه ضعف اصلی کابلهای HDMI معمولی محدودیت انتقال آنها در مسافت بالاست. تاکنون، تنها راهحل این امر استفاده از بالون اکستنشن بوده است. با وجود اینکه استفاده از baluns مطمئناً یک راه حل عالی است، اما عملکرد آنها سختتر است و برای راه اندازی کمی بیشتر از کابل HDMI معمولی کار میبرد. همچنین برای حفظ کیفیت 4k خصوصاً در مسافتهای طولانی میتوانند مشکلساز شوند. کابل فیبرنوری HDMI نه تنها فاقد این مشکلات را ندارد بلکه در عملکردهای سرعت بالا، حتی بهتر از کابل HDMI مس مستقل نیز عمل میکنند.
کابل های HDMI جدید و بهبود یافته
فیبر نوری HDMI با حداکثر مسافت 65 متر، حتی بیشتر از محدودیت برخی از بالونها است، چه رسد به محدودیت 20 متری HDMI مسی. فناوری فیبر نوری همان آپدیتی است که توسط شرکتهای اینترنتی ارائه شده است. اگر تا به حال درباره اینکه چقدر اینترنت فیبر نوری بهتر از اینترنت معمولی است شنیده باشید، باید بدانید این کابلها همان فناوری را برای HDMI اعمال میکنند.
کابلهای مسی برای انتقال سیگنال از برق استفاده میکنند، در حالیکه کابلهای فیبر نوری از لیزر استفاده میکنند. از آنجا که نور (لیزر) سریعتر از برق حرکت میکند، سیگنالهایی که از طریق یک کابل فیبر نوری عبور میکنند سرعت بسیار بهتری نسبت به معادلهای کابل مسی دارند. علاوه بر این، لیزرها برخلاف کابلهای مسی با مشکل تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا تداخل فرکانس رادیویی (RFI) مواجه نیستند. این مسئله منجر به استفاده گسترده از کابلهای فیبرنوری میشود که بطور قابل توجهی از تضعیف کمتری (از بین رفتن سیگنال) برخوردار هستند و به همین دلیل است که این نوع کابلها میتوانند مسافتهای بیشتری را نسبت به همتایان مس خود پوشش دهند.
کابل فیبر نوری HDMI نوع جدیدی از کابلها است و با امکاناتی طراحی شده است که سایر فناوریهای مدرن را نیز تحت پوشش قرار میدهد. سر انتهایی HDMI استاندارد میتواند به کانکتورهای میکرو HDMI (که به آن HDMI Type D نیز میگویند) متصل شود. این امر باعث میشود که کابلهای فیبر نوری HDMI بتوانند به طور مستقیم به دستگاههای کوچکتر مانند تلفنهای هوشمند نیز متصل شوند. علاوه بر این، مانند کابلهای HTML مسی قابلیت اتصال به دستگاههای بزرگتر مانند رایانهها و تقریباً هر لوازم الکترونیکی دیگری مثل تلویزیون، مانیتور، پروژکتور و سایر نمایشگرها را دارند. همچنین، این قطعات جداشونده انتهای کابل را به طور موقت کوچکتر کرده و باعث میشوند که کابل در کانالها یا سایر فضاهای تنگ و باریک راحتتر کشیده شود.
یک نکته منفی جزئی کابل فیبرنوری HDMI ، جهتدار بودن کابل است. یک طرف کابل با علامت “منبع” و طرف دیگر با “صفحه نمایش” مشخص شدهاند، اما اگر آنها را جابجا وصل کنید هم مشکلی پیش نمیآید. این مسئله جزو محدودیتهای این نوع کابل فیبر نوری است، اما با توجه به این که تنها نقص فیبرنوری HDMI است میتوان ار آن چشمپوشی کرد، زیرا جوانب مثبت کابل به مراتب بیشتر است.
کابلهای HDMI معمولی در مقایسه با کابلهای فیبر نوری HDMI
به نظر شما کدامیک بهتر عمل میکنند؟ اگر موافق باشید مقایسهای بین این دو مورد انجام دهیم…
همانطور که در بالا گفتیم، مس جزء اصلی کابلهای HDMI معمولی است. مس یک ماده ارزان قیمت است و احتمال بروز تداخل الکترومغناطیسی در آن وجود دارد. در حالی که در کابلهای نوری HDMI، تار فیبر نوری عنصر اصلی است. دستهای از تارهای شیشهای باریک؛ که سیگنالهای نوری را منتقل میکنند و از طرفی برق ندارند و همچنین کمتر در برابر تداخلات الکترومغناطیسی حساس هستند. پوششی که به دور فیبر پیچیده شده است، از ورود سایر منابع نوری به کابل جلوگیری میکند.
طول کابلها
محدودیت طول، ممکن است برای همه مشکلساز نباشد. در برخی اتاقهای رسانه ممکن است نیاز به کابلهای طولانی باشد. اما در مسافتهای طولانی، همواره شاهد از دست دادن کیفیت سیگنال هستید. بنابراین، هنگامی که بین کابل فیبر نوری HDMI و کابل HDMI معمولی یکی را انتخاب کردید، کوتاهترین آن را انتخاب کنید. طول توصیه شده برای کابلهای نوری 10 متر است. اگرچه برخی از مردم از آن برای طول 30 متر نیز استفاده میکنند. برای HDMI معمولی چنین توصیههایی وجود ندارد. اما برای داشتن بهترین کیفیت انتقال توصیه میشود از HDMI معمولی برای مسافتهای 5 متر یا کمتر استفاده شود. برای مسافتهای طولانیتر، کابلهای نوری انتخاب بهتری هستند.
صدا در کابلها
کابلهای فیبر نوری از صدای فراگیر ( surround sound) تا حداکثر 5.1 کانال پشتیبانی میکنند. در حالی که HDMI از قالبهای Dolby Digital Plus، قالبهای TrueHD و DTS HD پشتیبانی میکند. تقریباً تمام برنامههای تلویزیونی با صدای فراگیر پخش میشوند اما بسیاری از دیسکهای Blu-ray با کیفیت صدای پیشرفته ارائه میشوند. بنابراین، اگر عاشق تماشای فیلم و ویدیوهای خود در Blu-ray هستید، کابل فیبر نوری HDMI موردی است که باید انتخاب کنید.
ویدیو در کابلها
کابلهای HDMI میتوانند هم صدا و هم ویدئو را انتقال دهند که این مسئله نیاز به استفاده از دو کابل را از بین میبرد. در مقابل، هنگامی که شما کابل فیبر نوری را انتخاب میکنید، برای انتقال سیگنال ویدیویی خود به کابل دومی نیاز دارید. هزینه دو کابل HDMI فیبرنوری ممکن است بیش از یک کابل HDMI معمولی باشد. از این رو ، قبل از تصمیمگیری، حتماً در مورد قیمت محصولات تحقیق کنید.
نتیجه حاصل از مقایسه
در پایان، انتخاب شما بستگی به نیازهای فردی دارد. حتی کابل فیبر نوری نتایج صوتی مناسبی را ارائه میدهند. اما ما باید با توجه به فضای استفاده خود انتخاب درستی داشته باشیم. کابل فیبر نوری HDMI گزینه مناسبی است و اگر سیستم شما از آن پشتیبانی کند، به راحتی میتوانید از آن استفاده کنید.
این مقاله توسط تیم تحریریه بانک فیبر نوری تهیه و تنظیم شده، لطفا هر گونه نظر و پیشنهادی دارید حتما از قسمت دیدگاهها با ما درمیان بگذارید.
منابع: