تشخیص کدهای رنگی فیبر نوری
در مقاله‌های قبلی که تحت عنوان فیبرنوری چیست نوشته و تدوین شده بود، فیبر نوری و انواع آن، و نحوه ساختار و عملکرد آن به طور تخصصی و مفصل مورد بررسی قرار گرفت. اینک در این مقاله نحوه تشخیص کدهای رنگی فیبر نوری (رنگ بندی کابل شبکه) کامل بررسی شده و کاربرد آنها نیز گفته خواهد شد.
تشخیص کدهای رنگی فیبر نوری
قبلا درباره کابل های فیبر نوری که از ظرفیت بسیار بالاتری نسبت به هم نوع مسی خود برخوردارند توضیحات کاملی ارائه کردیم. کاملا مشخص است که نور نسبت به دیگر رقیبان خود سرعت بالاتر و کاهش توان کمتری در طول مسیر دارد و به راحتی می‌تواند مسافت بسیار طولانی را بدون کاهش توان طی کند. به علت میزان بسیار پایین تداخل و نویز بر روی دیتای انتقالی در فیبرنوری نسبت به کابل مسی، به راحتی می‌توان گفت، فیبرنوری بهترین جایگزین برای کابلهای مسی است. همانطور که می‌دانید هر کابل فیبرنوری شامل چندین تار فیبرنوری است که این فیبرها دارای رنگ‌های متفاوتی هستند. به نظر شما این رنگ بندی مفهوم خاصی را می‌رساند؟ با هم ببینیم…
ویژگی‌های رنگ بندی فیبر نوری
نوع رنگ بندی فیبر نوری و کدگذاری آن همانند کدگذاری کابلهای مسی است. بدین معنا که نحوه قرارگیری و ترتیب رنگ‌ها در کنار یکدیگر در حالت به خصوصی در کنار هم قرار خواهند گرفت و رنگ بندی کابل شبکه نیز از این قانون پیروی می‌کند. در این مقاله می‌خواهیم براساس راهنمای استاندارد بین المللی EIA/TIA-598 کدهای تعریف شده برای تشخیص کدهای رنگی فیبر نوری را شرح دهیم.
استاندارد رنگ بندی فیبر نوری EIA/TIA-598
برای اولین بار انجمن صنعت ارتباطات آمریکا در سال 2001 میلادی تصمیم به ایجاد یک استاندارد بین‌المللی برای رنگ بندی کابل شبکه گرفت و حاصل این تصمیم به وجود آمدن استاندارد EIA/TIA-598 C بود که بعد از گذشت کمتر از یک سال این استاندارد به صورت بین المللی و یک پروتکل واحد در میان تمامی کشورها شناخته شد. این استاندارد مشخصه‌های لازم برای تعیین یک ترتیب و نظم واحد در نحوه تولید یک کابل فیبر نوری در هر توان و اندازه‌ای را مشخص کرده است. مشخصه‌هایی همچون تعداد فیبرها، نحوه قرارگیری فیبرها، تعداد لوزتیوب‌ها و فیبرها ، و نحوه رنگبندی هرکدام.
تحلیل رنگبندی فیبر نوری و کاربرد آنها
رنگ بندی و نحوه قرارگیری فیبرهای نوری در کنار یکدیگر صرفا جهت ایجاد نظم و رعایت یک پروتکل عمومی نمی‌باشد، بلکه نحوه چینش و ترتیب آنها بر اساس سطوح مختلف کابلهای فیبر نوری، (Optical Multimode & Optical Singlemode (OS OM است.
این نکته را در نظر داشته باشید که نوع کدبندی کابلهای فیبر نوری بسته به نوع استفاده آن در کاربردهای نظامی و غیرنظامی بسیار متفاوت است و ممکن است تعریف و نحوه کدبندی بسیار پیچیده‌تر و یا آسان‌تر باشد.
مفهوم و مقایسه حالت‌های OM و OS در رنگ بندی فیبر نوری
فیبرهای OS) Single Mode)
کابل فیبر نوری Single Mode دارای یک کور قطر کوچک است که اجازه پخش تنها یک حالت نور را می‌دهد. به همین دلیل، سیگنال دچار تداخل و تلفات کمتری شده و می‌تواند مسافت بیشتری را طی کند. از فیبر OS به طور معمول در مسافت‌های طولانی و پهنای باند بالا استفاده می‌شود. بیشترین کاربرد این سیستم برای استفاده در Telcosها ، CATV و دانشگاه‌ها می‌باشد. نکته حائز اهمیت در مورد رنگ بندی فیبر نوری در کابلهای OS نسبت به کابلهای OM نبود تفاوت در کدبندی و ترکیب‌بندی فیبرها می‌باشد و در هر دو صورت کدبندی با یک تعریف بیان می‌گردد.
فیبرهای Single Mode معمولاً دارای ساختار 9/125 است. این بدان معنی است که نسبت قطر کور به روکش 9 میکرون به 125 میکرون است.
فیبرهای OM) Multimode)
کابل فیبر نوری (OM)Multimode دارای یک کور با قطر بزرگ است که امکان پخش چند حالت نور را فراهم می‌کند. به همین دلیل، تعداد بازتاب‌های نور ایجاد شده در هنگام عبور نور از کور افزایش می‌یابد و این امکان را برای عبور داده‌های بیشتر در یک زمان معین ایجاد می‌کند. به دلیل پراکندگی و تضعیف بالای این نوع فیبر، کیفیت سیگنال در مسافت‌های طولانی کاهش می‌یابد. OM)Multimode) به طور معمول برای مسافت‌های کوتاه، داده‌ها و برنامه‌های صوتی / تصویری در LANها استفاده می‌شود. سیگنال‌های پهنای باند RF، مانند آنچه که شبکه‌های کابلی معمولاً از آن استفاده می‌کنند، نمی‌توانند از طریق فیبر مالی مود منتقل شوند.
فیبرهای مالتی مود معمولاً دارای ساختار 50/125 و 62.5 / 125 هستند. این بدان معنی است که نسبت قطر کور به روکش 50 میکرون به 125 میکرون و 62.5 میکرون به 125 میکرون است.
رنگ بندی فیبر نوری برای کاربرد های غیر نظامی
- کابل های OM1 و OM2 به رنگ‌های نارنجی
- کابل های OM3 و OM4 به رنگ‌های آبی روشن (دریایی)
- کابل های OS1 و OS2 به رنگ زرد
رنگ بندی فیبر نوری برای کاربردهای نظامی
- کابلهای OM1 به رنگ خاکستری و OM2 به رنگ‌های نارنجی
- کابلهای OS1 و OS2 به رنگ زرد
استاندارد کد گذاری رنگی داخلی فیبر نوری
یک کابل فیبر نوری متشکل از تعداد زیادی رشته فیبر نوری است که به نام کور شناخته می‌شوند، و به صورت مارپیچ درون لوزتیوب قرار می‌گیرند. کابلهای فیبر نوری از 1 تا 144 کور فیبرنوری تشکیل می‌شوند، در حالت عادی این کابل‌ها شامل 12 لوزتیوب هستند که در هر لوز 12 کور فیبر نوری با رنگ‌های مختلف قرار دارد.
یکی از بزرگ‌ترین کابلهای فیبر نوری که تا به حال ساخته شده است؛کابل LT است که دارای 36 لوز و هر لوز شامل 12 کور فیبر نوری است، که در مجموع از 432 رشته فیبرنوری تشکیل شده است.
ترکیب و ترتیب رنگ بندی فیبر نوری
همانطور که گفته شد رنگ بندی فیبر نوری از کمترین، 12 رنگ و بیشترین 24 رنگ تشکیل می‌شود که در رنگ بندی 24 رنگ پس از پایان 12 رنگ، رنگ 13 ام با اضافه شدن یک نوار از ابتدا تکرار شده تا به رنگ 24 ختم شود. لازم به ذکر است این کد رنگ‌ها هم برای تارهای فیبرنوری هم برای لوزتیوب ها صادقند.
- کد رنگ فیبر نوری از فیبر شماره 1 تا 12: آبی، نارنجی، سبز، قهوه‌ای، طوسی، سفید، قرمز، سیاه، زرد، بنفش، صورتی، سبزآبی.
- کد رنگ فیبر نوری ازفیبر شماره 13 تا 24: به همان ترتیب و با اضافه کردن نوار سیاه، به جز کابل رنگی سیاه که دارای نوار سفید است.
نتیجه نهایی رنگ بندی فیبر نوری
کد رنگ کابل فیبر نوری سیستمی است که به ما کمک می‌کند انواع فیبر نوری را بصورت بصری از ژاکت فیبر رنگی، رابط فیبر، بوت فیبر و غیره تشخیص دهیم. کدگذاری رنگ فیبر نوری برای مهندسان فیبر نوری در هنگام اتصال نیز کاربردی است، زیرا فیبرهای رنگی کمک می‌کنند از تداوم کدهای رنگی در طول مسیر اجرای کابل اطمینان حاصل کنید. بنابراین، تشخیص کدهای رنگی فیبر نوری برای ارتباطات فیبر نوری مانند کدگذاری رنگ در سیستم‌های سیم کشی مسی، امری ضروری است.
با سلام و تشکر از اطلاعات بسیار مفید در خصوص کابلهای نوری
ما در تجهیزات پزشکی خصوصاً تصویر برداری
از آنها استفاده می‌کنیم
و گاها با مشکل شکستگی و یا تا خوردن آنهن مواجه میشویم
مطالب بسیار مفید و آموزنده بودند
سلام و عرض خسته نباشید خدمت شما دوست عزیز ممنون از نظر مثبت شما.