انواع کابل فیبر نوری
یکی از سوالات پرتکراری که مشتریان از ما می‌پرسند درباره انواع کابل فیبر نوری و کاربرد هر کدام است. بیش از هر چیزی بر روی اصطلاحات آن‌ها به مشکل برمی‌خورند و نمی‌دانند هر کابلی چه وظیفه و ویژگی‌هایی دارد و واقعا چه مفهومی دارد. از این رو امروز تصمیم گرفتیم این اصطلاحات را برای شما از حالت مخفف خارج کرده و معنی و مفهوم آن‌ها را بگوییم. همچنین کاربرد کابل فیبر نوری را در هر نوع آن مشخص خواهیم کرد.
انواع کابل فیبر نوری
برای مصارف مختلف، کابل‌های فیبر نوری متفاوتی روی کار آمدند که هر کدام وظایف منحصر به فرد خود را داشته و در شرایط خاص و مشخصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. هر کدام از آن‌ها بصورت مخفف نام‌گذاری می‌شوند اما مفهوم خاصی پشت همه آن‌هاست و همچنین از کاربردهای خاصی برخوردارند.
کابل نوری ژله فیلد خاکی (OBFC)
یکی از انواع انواع کابل فیبر نوری، OBFC است که اصطلاح انگلیسی آن Optical Buried Filled Cable است که معنی آن کابل نوری ژله فیلد دفن مستقیم یا اصطلاحا خاکی است. این کابل‌ها در دسته کابل‌های outdoor قرار دارند و کاربرد آن‌ها در شبکه‌هاي زیرساخت و بین شهري در مسافت‌هاي طولانی است و مستقیما داخل خاک دفن می‌شود. ساختار این کابل‌ها بر پایه لوزتیوب است، تعداد تارهای موجود در کابل‌های OBFC متفاوت است، عموما کابل‌های ۱۲ ،۲۴ و ۴۸ کور پر کاربردترند. این کابل دارای دو روکش یا ژاکت مختلف است: روکش اول پلی‌اتیلن نرم (LDPE) و روکش دوم پلی‌اتیلن سخت (HDPE)، که بین این دو روکش یک محافظ نوار استیل دندان اره‌اي (کروگیت) قرار گرفته است، تا کابل را در خاک در برابر خطر جوندگان و رطوبت محافظت کند.
کابل نوری خشک خاکی (OBUC)
مورد بعدی در انواع کابل فیبر نوری، OBUC است که به اصطلاح انگلیسی آن را Optical Buried Unfilled Cable می‌نامند و در معنی فارسی به آن خشک خاکی می‌گویند. این نوع کابل داراي کاربرد و ساختارى مشابه با کابل OBFC است و تنها تفاوتی که دارد، دور لوزتیوب‌ها به جای ژله از نخ و نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود. امروزه به علت برتری‌های نوار جاذب رطوبت نسبت به ژل، عموما از این کابل به جای کابل OBFC استفاده می‌شود. اولین برتری آن خشک و تمیز بودن نوار است که برخلاف ژله هنگام بریدن کابل به بیرون نمی‌ریزد و محیط کار مطلوب‌تری را رقم می‌زند. علاوه بر این، ژله بعد از گذر زمان دچار تغییرات شیمیایی شده و باعث ایجاد گازهای نامناسب و مضر برای فیبر می‌گردد، اما نوار جاذب رطوبت هیچ یک از این مشکلات را ندارد و به صورت یک لایه نوار نازک و خشک است که به محض وارد شدن آب آن را به خود جذب می‌کند و مانع پیشروی بیشتر آب می‌شود. این کابل نیز داراي یک محافظ نوار استیل دندان اره‌اي (کروگیت) بین دو روکش پلی‌اتیلن نرم و سخت خود است، برای مقایسه دقیق‌تر تفاوت‌های این دو نوع کابل می‌توانید به مقاله تفاوت‌های کابل‌های OBUC و OBFC مراجعه کنید.
کابل نوری ژله فیلد کانالی (OCFC)
کابل OCFC یکی دیگر از انواع کابل فیبر نوری است که اصطلاح انگلیسی آن Optical Condit Filled Cable است که به معنای کابل نوری ژله فیلد از آن نام برده می‌شود. این کابل‌ها مانند کابل ژله فیلد خاکی دارای ژله در اطراف لوزتیوب ها هستند، اما تفاوتی که با کابل‌های خاکی دارند استفاده از نوار آلومینیوم به جای آرمور (نوار استیل کورگیت شده) است. بنابراین این کابل‌ها آرموردار نیستند و در برابر جوندگان مقاومت پایینی دارند و مناسب استفاده در شبکه‌هاي درون شهري و بین مراکز مخابراتی درون کانال ها هستند.
کابل نوری خشک کانالی (OCUC)
OCUC یکی دیگر از کابل‌های فیبر نوری است که به انگلیسی Optical Conduit Unfilled Cable نام گرفته و به معنای کابل نوری خشک کانالی است. این نوع کابل داراي ساختارى متفاوت با کابل OCFC بوده و بدون ژله (یعنی خشک) است. در این کابل هم مانند کابل‌های OBUC به جای ژل در اطراف لوزتیوب‌ها از نخ و نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود. این کابل برخلاف سایر کابل‌هایی که تا اینجا بحث کردیم دارای یک روکش بیرونی است، بنابراین این کابل‌ها مناسب استفاده در محیط‌های سخت نیستند و در شبکه‌هاي درون شهري و بین مراکز مخابراتی کاربرد دارند.
کابل نورى خود پشتیبان (OSSC)
یکی دیگر از انواع کابل‌های نوری، OSSC است که به اصطلاح انگلیسی Optical Self Support Cable خوانده شده و معنی آن کابل نوری خشک مهاردار هوایی است. این نوع کابل در دسته کابل‌های هوایی قرار دارد و مناسب استفاده در محیط بیرون و به طور خاص روی دکل‌ها و تیرهای چراغ برق است. این کابل داراری یک روکش بوده و به علت داشتن مهار فولای دارای استحکام و مقاومت بالا در شرایط محیطی نامناسب است. سیم مهاردار بکار رفته شامل ۷ رشته فولادي گالوانیزه است که بهم تابیده شده و به صورت موازي با کور کابل قرار می‌گیرد و بنابراین سطح مقطع کابل به شکل عدد 8 لاتین می شود.
کابل خود پشتیبان تمام دیالکتریک(ADSS)
کابل ADSS که مخفف All Dielectric Self Support Cable یا به اصطلاح کابل خود پشتیبان تمام دیالکتریک است نیز جزو دسته‌ی کابل‌های هوایی است. کابل هوایی ADSS برخلاف کابل OSSC دارای مهار فلزی نیست و همانطور که از نامش پیداست مهار آن غیرفلزی بوده و مقاومت کششی آن از طریق نخ‌های آرامید تامین می‌شود. میزان نخ آرامید استفاده شده در کابل هوایی نسبت به کابل‌های زمینی بیشتر است، لذا مقاومت کششی بیشتری را فراهم می کنند. این نوع کابل داراي ساختار بدون ژله (خشک) است، و براي حفاظت کابل در مقابل نفوذ رطوبت از نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود. این کابل در مجاورت کابل‌هاي فشار قوي نصب شده و داراي روکش مقاوم ضدترک در برابر امواج الکترومغناطیسی است.
کابل نورى با تیوپ مرکزى (OFC)
یکی دیگر از انواع کابل فیبر نوری، کابل OFC یا Optical Fiber Cable – Central Tube است که به آن کابل با تیوب مرکزی گفته می‌شود. در این نوع کابل فیبرها درون یک g,cتیوب در مرکز کابل قرار می‌گیرند. در اطراف تیوب مرکزي براساس نیاز از عنصر مقاوم میانی استفاده شده و سپس یک لایه روکش بر روي آن قرار می‌گیرد. برحسب نوع کاربرد جنس روکش تغییر می کند.
شناسایی کابل های فیبر نوری
همانطور که در ابتدای مقاله هم گفتیم، کابل‌های فیبر نوری انواع مختلفی دارند و هر کدام نیز کاربردهای مجزایی دارند که برای مصارف مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کابل‌ها را با نام های اختصاری می‌شناسند که در این مقاله آن‌ها را معرفی کردیم و کاربردهایشان را نیز بیان کردیم. حال می‌توانید با خیال راحت و با آگاهی کامل محصول موردنظر خود را از بین نام‌های اختصاری موجود در بازار انتخاب کنید.
